act of putting or laying down;
place, position, posture, situation;
system;
theme, thesis.
θέσις positio, positura, impositio, situs Դիր. դիրք. դնելն եւ դնիլն. որպէս զետեղումն. անուանադրութիւն. կարգադրութիւն. բաղադրութիւն. եւ այլն.
Նուիրաց մերոց առաջի աստուծոյ աստ լինի դրութիւն. (Խոսր.։)
Լուսաւորքդ որ յերկինս են դրութեամբ. (Սարգ. յուդ.։)
Ըստ հասակին անվայելուչն դրութեան. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Խ՟Թ։)
Անհամբոյր շրթանցս դրութիւն։ Զդրութիւն թուոցս յարմարեցի։ Դրութեամբ կանոնաց. (Նար.։)
Ի ձեռն անուանցն դրութեան։ Պէսպէս դրութեամբ անուանցն։ Դրութիւն ասի եւ անուանակոչութիւնն. (Փիլ. լին.։ Լմբ. սղ.։ Անյաղթ պերիարմ.։)
Բարեկարգութեան յօրինուածս, եւ հաճելի դրութիւնս. (Սարկ. քհ.։)
Զելս կարգաւորութեանց եւ դրութեանց եւ ի բաց բարձմանց զինուցն գիտելով. (Պղատ. օրին. ՟Է։)
Ի դրութենէ խառնութեան քառից տարերաց. (Նար.։)
Տե՛ս դարձեալ զառաջին ձեռաց դրութիւնն ի վերայ ժողովրդոցն ի ձեռն ահարոնի. (Մեկն. ղեւտ. այսինքն զձեռնադրութիւնն։)
ԴՐՈՒԹԻՒՆ. Դրուագ. յօրինուած բանի. շարագրութիւն. եւ Խօսք.
Դրութիւնք յօգնաթախանձ բանից։ Յիշատակարան մատենիս դրութեան։ Դուն ինչ դրութիւնս համառօտագիր դրուատից. (Նար.։)
Վիճաբանութեամբ նախանձէին ընդ ճշմարիտ վարդապեպտացն՝ առնելով դրութիւնս հակառակ բանից նոցա. (Շ. յկ. ՟Խ՟Զ։)
ԴՐՈՒԹԻՒՆ. Ստորասութիւն. հաստատութիւն.
Այս ո՛չ դրութեանն է, այլ ի բաց բառնալոյ ասի. (որպէս յորժամ ասէ ոք, թէ երկու հինգն ութ ո՛չ է. Վահր. երրդ.։)
ԴՐՈՒԹԻՒՆ. πρόθεσις propositum Խնդիր առաջի եդեալ. առաջարկութիւն.
Դրութիւն է այցելութիւն տեսութեան իրիք իրի։ Եւ ի դրութեանցս ոմանք են քաղաքականք, եթէ ամուսնանալի՞ իցէ, եթէ պարսպելի՛. եւ ոմանք տեսականք, եթէ գնդաձե՞ւ իցէ երկին, եւ այլն. (Պիտ.։)
ԴՐՈՒԹԵԱՄԲ, ԸՍՏ ԴՐՈՒԹԵԱՆ. θέσει, κατὰ θέσιν որ եւ ԴՐԻՒ. իբր Ո՛չ ի բնէ, կամ բնութեամբ, այլ յետոյ եդեալ. ստացական, շնորհօք, որդեգրութեամբ (որ ըստ յն. որդեդրութիւն).
Իրաւունք ... բնութեամբ, իսկ օրէնքն՝ դրութեամբ. երիցագոյն են քան զդրութեամբն՝ բնութեամբն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 184։)
Որոց մանկունք ոչ իցեն դրութեամբ, այլ ճշմարտութեամբ. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
Իշխանական՝ բնութեամբ, եւ ոչ դրութեամբ։ Բնութեամբ, եւ ո՛չ դրութեամբ որդի է յիսուսս քրիստոս։ Երեւիմք որդիք աստուծոյ, յա՛յտ է զի ըստ դրութեան. եւ այլն. (Կիւրղ. գանձ.։)
(Աստուած) կատարեալ է. ո՛չ ստանալով եւ դրութեամբ, այլ՝ էութեամբ։ Չար ի բնութենէս՝ ո՛չ արարչութեամբ, այլ դրութեամբ. (Սարգ. յկ. ՟Բ. եւ ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դրութիւն | դրութիւնք |
| accusatif | դրութիւն | դրութիւնս |
| génitif | դրութեան | դրութեանց |
| locatif | դրութեան | դրութիւնս |
| datif | դրութեան | դրութեանց |
| ablatif | դրութենէ | դրութեանց |
| instrumental | դրութեամբ | դրութեամբք |