adj.

summoned, cited;
— առնել, to summon, to cite, to go to law.

adj.

ἕκκλητος, ἁπαγόμενος Որ կոչի գալ ի հրապարակ կամ յատեան.

Գուցէ առնիցէ զքեզ խօսս ի քաղաքի, եկակոչ հանապազ եկակոչք եւ դատափետք. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 8։)

ԵԿԱԿՈՉԷ ԱՌՆԵԼ. (կամ գուցէ, Եկակոչ առնել) ἑκκαλέω accuso Ձգել յատեան, ամբաստանել. հէ՛միշէրի ըսել.

Չի՛ անդ երկիւղ, եւ ոչ կասկած. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 16։)