adj.

that loves his brother.

adj.

φιλάδελφος amans fratrem vel fratres Որ սիրէ զեղբայր իւր. եղբօրը սիրօղ.

Եղբայրասէրս այս ... երեմիա մարգարէ աստուծոյ. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ե. 14. (ուր յօրինակս ինչ յայտնի վրիպակ է, եղբայր ծերս այս։))

Համամիտք իցէք, համակարիք, եղբայրասէրք. (՟Ա. Պետ. ՟Գ. 8։)

Եղբայրասէր կրօնաւոր ազգակցութիւն ունի առ քրիստոս. (Նեղոս.։)