s.

ἑπιορκία pejeratio, perjurium, dejurium Տարապարտ երդումն. եւ Ստերդմնութիւն կամ երդմնազանցութիւն.

Զստութիւն եւ զերդմնահարութիւն զմեքենայս չարին։ Երդմնահարութիւնք եւ ստութիւնք եւ գողութիւնք. (Յճխ. ՟Զ. եւ ՟Ը։)

Զգուշասցուք յերդմնահարութենէ, եւ նախ քան զայս ի գողութենէ, որ է մայր երդմնահարութեան. (Ոսկ. գծ.։)

Որ փախուցելոյն ընդդէմ զդրունս փակէ, եւ երդմունս պահանջէ, առաւել նա է յերդմնահարութեանն սխալանք. (Լմբ. առ ոսկան.։)

Արգելու յերդմանէ, զի մի՛ սովորութեամբ երդմանն յերդմնահարութիւն անկանիցին, եւ սուտ եւս երդնուցուն. (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif երդմնահարութիւն երդմնահարութիւնք
accusatif երդմնահարութիւն երդմնահարութիւնս
génitif երդմնահարութեան երդմնահարութեանց
locatif երդմնահարութեան երդմնահարութիւնս
datif երդմնահարութեան երդմնահարութեանց
ablatif երդմնահարութենէ երդմնահարութեանց
instrumental երդմնահարութեամբ երդմնահարութեամբք