Երեմենի, մենեաց

adj.

ԵՐԵՄԵԱՆ ԵՐԵՄԵՆԻ. τριετής, τριετίζων, -ζούσα triennis, tres annos natus Երեքամեայ. եռամեայ. երից ամաց. իրեք տարու կամ տարուան.

Երինջ երեմեան, եւ քօշ երեմեան, եւ խոյ երեմեան. (Ծն. ՟Ժ՟Ե. 9։ Ես. ՟Ժ՟Ե. 5։)

Ել ընդ նմա ի սելով երեմենեաւ զուարակաւ. (՟Ա. Թագ. ՟Ա. 24։)

Յերեմենից եւ ի վեր. (՟Բ. Մնաց. ՟Լ՟Ա. 16։)

Երեմեան լինի, ոտնափոխեսցի. (Գանձ.։)

Զուարակօք երեմենիւք. (Մեկն. ղեւտ.։)