visibility;
appearance.
Երեւելի լինելն. երեւումն. երեւոյթ. յայտնութիւն. տեսիլ. հանդէս.
Ըստ երեւելութեան փրկական խորհրդոյս, որ ի սկզբանցն ժամանակօք ծածկեալ էր. (Ոսկ. հռ.։)
Դաշտք երեւելութեամբն ցուցանեն վերաբերեալ զշահաւորութիւն։ Որոյ երեւելութիւն ոչ նիւթեղէն, այլ լուսեղէն ցուցանիւր. (Փարպ.։)
Զի յայտ իսկ յերեւելութենէ լինի գիտելի բազմաց. (Պիտ.։)
Ջոկք ստորակայից, եւ այլ բազում ինչ, որք ցուցանեն զերեւելութիւնս». յն. ֆանդասիա՛. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 27։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երեւելութիւն | երեւելութիւնք |
| accusatif | երեւելութիւն | երեւելութիւնս |
| génitif | երեւելութեան | երեւելութեանց |
| locatif | երեւելութեան | երեւելութիւնս |
| datif | երեւելութեան | երեւելութեանց |
| ablatif | երեւելութենէ | երեւելութեանց |
| instrumental | երեւելութեամբ | երեւելութեամբք |