adj. s.

composed of thiee holies;
praised with the Trisagion;
— երգ, օրհնութիւն, Trisagion.

adj. s.

τρισάγιος ter sanctus, sanctissimus Երիցս սուրբ, եւ ամենասուրբ. նա ինքն աստուած, կամ երրորդութիւն, եւ տէրութիւն նորա.

Երեքսրբեան մի տէրութիւն։ Գոհութիւն երեքսրբենին։ Քեզ երեքսրբենիդ կան յանդադար փառաբանութիւն. (Շար.։)

Երեքսրբեան՝ անմահ թագաւոր։ Զայս կնգրուկ բանի երեքսրբենիդ մատուցեալ. (Նար. գանձ խչ. եւ Նար. ՟Հ՟Ե։)

Զօրութիւն երեքսրբենիցդ։ Զուրախութիւն աննկատելի՝ որ ի մէջ երեքսրբենիցդ. (Բենիկ.։)

Եւ Ուր կայցէ երիցս սուրբ ասութիւն.

Երեքսրբեան ձայն, կամ օրհնութիւն, կամ փառատրութիւն. (Շար.։ Գանձ. եւ այլն։)

Բնութիւնս մեր երեքսրբենիւն գովեցաւ փառատրութեամբ, միաւորութեամբ առ աստուած բանն. (Գանձ.։)

Եւս եւ՝ Ասօղն զերիցս սուրբ.

Երեքսրբեանդ սրովբէից. (Շար.։)