adj.

ԵՐԻԶԱՊԻՆԴ ԵՐԻԶԱՊՆԴԵԱԼ ԵՐԻԶԱՊՆԴԵԱՅ. Պնդեալ զսպեալ փաթութանօք երկայն եւ բարակ կտաւոյ.

Եւ ել մեռեալն ոտիւք կապելովք, եւ ձեռօքն երիզապնդօք. (Յհ. ՟Ժ՟Ա. 44.) յն. կապեալ գոլով յոտս եւ ի ձեռս երիզովք։ Զղազարոս երիզապնդեալ ոտիւք ձայնէ արտաքս. (Մամբր.։)

Ունելով զոտսն երիզապնդեալ կտաւօքն. (Ճ. ՟Ա.։)

Ոտիւքն կապեալ ... երիզապնդեալ. (Գանձ.։)

Մերթ Պնդօղն փաթութանօք (կտաւ).

Ունի ընդ իւր զերիզապինդ կտաւն հաւատարիմ վկայ. (Մամբր.։)

Խզեսցե՛ս ... զերիզապնդեայ մահազգեստս պարփակութիւն դժոխազնեայ կապանացս. (Նար. ՟Ծ՟Ը։)

Լուծանէ յերիզապնդէ զձեռսն. (Մամբր.) իմա՛ կամ յերիզապինդ կտաւոյ, կամ յերիզապնդութենէ կտաւոյ։