adj.

having two sides;
two sided, reciprocal.

adj.

ԵՐԿԱԿՈՂՄ մանաւանդ ԵՐԿԱԿՈՂՄԱՆԻ. Որոյ կամ ուր են երկու կողմանք, մասունք, հայեցուածք դէմ ընդդէմ.

Յերկակողմ մասանց. (Խոր. առ արծր.։)

Երկակողմանի, եւ յերկուս ակնարկէ։ Զերկակողմանի մարդոյս զգայութիւնս։ Երկակողմանի հինգ զգայութեամբք. (Փիլ.։)

Բառնայր ի միջոյ զերկակողմանի պատերազմ. (Ոսկ. ես.։)

Այդ նախանձ իսկ է երկակողմանի. (Երզն. մտթ.։)

Երկակողմանի ընդդիմադրութեանց». ա՛յլ ձ. երկակողմի. (Վանակ. յոբ.։)

Զորս եւ այժմ կրէ երկակողմանի չարաղանդիցն. (Լծ. ածաբ.։)

Երկակողմանի խրատուք՝ սպառնալեօք եւ աւետեօք. (Տօնակ.։)

Որպէս ծառն այն երկակողմանի. թէ չուտէին, բարի. թէ կերան, չար. (Վրդն. ծն.։)