adj.

seventy;
—ք, the Septuagint.

adj.

ἐβδομήκοντα septuaginta Եօթնիցս տասն. օխտանասուն.

Աւուրս եօթանասուն։ Յեօթանասուն սկեղէ։ Եօթանասնից որդւոցն յերոբոաղայ։ Ի կատարումն ամացն եօթանասնից. (Ծն.։ Թուոց.։ Դտ.։ ՟Բ. Մնաց.։)

Ցաւօք եւ հեծութեամբ վարէ զյառաջացեալ ժամանակն յեօթանասնէն ի յութսունն. (Լմբ. սղ.։)

ԵՕԹԱՆԱՍՈՒՆՔ. իբր սեպհական անուն՝ նախ եօթանասուներկու աշակերտացն քրիստոսի. եւ երկրորդ՝ նոյնչափ րաբունեաց, որք զսուրբ գիրս յեբրայականէ ի յոյն թարգմանեցին յաւուրս պտղոմեայ փիղավեղփոսի արքային եգիպտացւոց.

Որ զօրինակ երկոտասան առաքելոց քոց քրիստոս, եւ զեօթանասուն ընտրելոց աշակերտաց. (Շար.։)

Յեօթանասնիցն ճառ փոխարկեալ զդէմս բանիցս. (Նար. առաք.։)

Եօթանասնից արանց հեբրայեցւոց թարգմանութիւն։ Այս ըստ եօթանասնից թարգմանութեան, կամ աւանդութեան, գումարութեան։ Գտանին ըստ եօթանասնիցն, եւ այլն. (Եւս. քր. ՟Ա։)