ԶԱՆՑԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ ԶԱՆՑՈՒՄՆ. παράβασις transgressio Զանցանելն ըստ սահման, ըստ օրէնս. յանցաւորութիւն. օրինազանցութիւն.
Զայն՝ որ համարէին, թէ զանցաւորութիւն էր օրինացն, ի մէջ ածէին։ Նոցա թուէր, թէ զանցումն է օրինացն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 10։ ՟Ա. 22։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զանցաւորութիւն | զանցաւորութիւնք |
| accusatif | զանցաւորութիւն | զանցաւորութիւնս |
| génitif | զանցաւորութեան | զանցաւորութեանց |
| locatif | զանցաւորութեան | զանցաւորութիւնս |
| datif | զանցաւորութեան | զանցաւորութեանց |
| ablatif | զանցաւորութենէ | զանցաւորութեանց |
| instrumental | զանցաւորութեամբ | զանցաւորութեամբք |