adj.

θαυμαστός mirabilis, admirandus Զարմանալի. սքանչելի. հրաշալի. ընտիր. աննման. ապշութեան արժանի. արմնալու.

Որպէս զհուրն (առ նեեմեաւ) նշանաւոր եւ զարմանաւոր։ Զօրութիւն զարմանաւոր. (Նար. ՟Ժ՟Ա. ՟Հ՟Ե։)

Տաճար զարմանաւոր. (Շ. եդես.։)

Մի՛ ինչ զարմանաւոր յղփութիւն խնդրէք. (Մանդ. ՟Ի՟Ա։)

Տեսանեմ զքո կորուստ՝ ա՛յլ զարմանաւոր. այսինքն ե՛ւս զարմանալի. (Մաշկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զարմանաւոր զարմանաւորք
accusatif զարմանաւոր զարմանաւորս
génitif զարմանաւորի զարմանաւորաց
locatif զարմանաւորի զարմանաւորս
datif զարմանաւորի զարմանաւորաց
ablatif զարմանաւորէ զարմանաւորաց
instrumental զարմանաւորաւ զարմանաւորաւք