cf. Զգայռութիւն.
ԶԳԱՅՌՈՒԹԻՒՆ ԶԳԱՅՌՈՒՄՆ. ἑρυγή, ἑρευγμός, -μα ructus, ructatio, eructatio Զգայռ. զգայռեալն. (ըստ ամենայն առման). գրի եւ ԳԱՅՌՈՒԹԻՒՆ.
Ամաչել ասել զչարաչար զգայռութիւնսն (կամ գայռութիւնսն) զառ ի վեր փսխածսն. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 17։)
Ի գինեզինութենէ եւ ի շուայտութենէ ձգտելով արձակեն զգայռմունս. յանյագ լրմանէ պարպատեն. (Փիլ. ել.։)
Գի՛տ ինձ իմացի՛ր զյանդուգն իւր բերանոյն զչար զգայռումն։ Այնպիսի է նանրախօսիցն զգայռումն. (Լմբ. սղ.։)
Զգայռումն ելանէ ընդ շրթունսն. (Վրդն. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զգայռումն | զգայռմունք |
| accusatif | զգայռումն | զգայռմունս |
| génitif | զգայռման | զգայռմանց |
| locatif | զգայռման | զգայռմունս |
| datif | զգայռման | զգայռմանց |
| ablatif | զգայռմանէ | զգայռմանց |
| instrumental | զգայռմամբ | զգայռմամբք |