vn.

to become wise;
to grow familiar.

չ.

ἠμερόομαι mansuetus fio, resipisco Զգաստանալ. անձին զգալ. հանդարտիլ. ընտելանալ. ցածուն լինել. ցածնուլ. իմաստնանալ. խելօքնալ.

Կամօք չարանայ (բանականն), եւ յորժամ կամի՝ կարօղ է զգօնանալ։ Եթէ բնութեամբ չար ինչ էր օձ, ոչ զգօնանայր երբէք ի գազանութենէ անտի իւրմէ. նա աւանիկ տեսանեմք ի հնարագիտութենէ թովչաց զգօնացեալ. (Եզնիկ.։)

Թէեւ գազան էր, սակայն եւս զգօնանալ պարտ էր. (Ոսկ. մտթ.։)

Զգօնացեալք՝ ամփոփեն զանձինս. քա՛ւ, ասեն, մի՛ լիցի. (Իգն.։)

Զգօնացեալ հանճարով. (Վրդն. օրին.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես զգօնանամ
դու զգօնանաս
նա զգօնանայ
մեք զգօնանամք
դուք զգօնանայք
նոքա զգօնանան
Imparfait
ես զգօնանայի
դու զգօնանայիր
նա զգօնանայր
մեք զգօնանայաք
դուք զգօնանայիք
նոքա զգօնանային
Aoriste
ես զգօնացայ
դու զգօնացար
նա զգօնացաւ
մեք զգօնացաք
դուք զգօնացայք
նոքա զգօնացան
Subjonctif
Présent
ես զգօնանայցեմ
դու զգօնանայցես
նա զգօնանայցէ
մեք զգօնանայցեմք
դուք զգօնանայցէք
նոքա զգօնանայցեն
Aoriste
ես զգօնացայց
դու զգօնասցիս
նա զգօնասցի
մեք զգօնասցուք
դուք զգօնասջիք
նոքա զգօնասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ զգօնանար
դուք մի՛ զգօնանայք
Impératif
դու զգօնացի՛ր
դուք զգօնացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու զգօնասջի՛ր
դուք զգօնասջի՛ք