to enlist, to maintain soldiers;
to exercise in the art of war;
to arm.
ԶԻՆՈՒՈՐԵՄ ԶԻՆՈՒՈՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. եւ այլն. στρατεύω exercitum in exspeditionem conscribo եւ այլն. Կարգել զոք ի զինուորութիւն. զինուոր առնել՝ գրել.
Կամին զինուորել զիս ի դուռն թագաւորին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Զինուորեցէ՛ք զձեզ Աստուծոյ. (Ճ. ՟Բ.։)
Ռոմիղոս նախ յռամկէ զինուորեցոյց արս. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Զերկուս ի նոցանէ զինուորեցուցին ի դուռն կայսեր. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Ի հոգեւոր իշխանութիւն զինուորեցուցանէ. (Լմբ. եկեղ.։)
Մերթ՝ որպէս Զինել.
Օրէնս հակառակ մտացս, զոր զինուորէ, մարմինս. (Լմբ. սղ.։)
ԶԻՆՈՒՈՐԵԼ. ն.
Որք իւրեանց ընչիւք զորդիսն իւրեանց զինուորեն .. . Դնէ զինչսն՝ որովք զինքն զինուորեցին. (Մխ. դտ. յօրէնս թգ.։)