act of offering, of dedicating one's self;
 presentation;
 offering, present.
Ընծայելն, իլն. եւ Յանդիման լինելն. եւ Ընծայ.
Այսօր ի տաճարն եկիր յընծայումն Քրիստոս. (Շար.։)
Յանապականութիւն Աստուածութեանդ քո փոխարկես զընծայումս. (Խոսր. պտրգ.։)
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ԸՆԾԱՅՄԱՆ, այսինքն ընծայութեան. իբր Կնքահայր։ (Դիոն. եկեղ.։)
ԸՆԾԱՅՈՒՄՆ ԼՈՒՍՆԻ, է Ծնունդ նորա. լուսնի նորիլը, նոր լուսին.
Յընծայման լուսնին ... Ամիս (լինի) յընծայմանէն յընծայումն. (Շիրակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընծայումն | ընծայմունք | 
| accusatif | ընծայումն | ընծայմունս | 
| génitif | ընծայման | ընծայմանց | 
| locatif | ընծայման | ընծայմունս | 
| datif | ընծայման | ընծայմանց | 
| ablatif | ընծայմանէ | ընծայմանց | 
| instrumental | ընծայմամբ | ընծայմամբք |