adj.

ԸՆԿԵՐԱՀԱՇՏՔ ԸՆԿԵՐԱՀԱՇՏԻՔ. δῆμος, δῆμοι, δημοκρατία plebs, imperium populare Միաբան բազմութիւն. ռամկապետութիւն. որ եւ ԸՆԿԵՐԱՀԱՇՏՈՒԹԻՒՆ.

Իսկ միւսումն բազմամբոխ բանակի ընկերահաշտից հաւատացաւ վերակացութիւնն. զՄովսէսէ ասեմ։ Նա եւ ի թագաւորութեան եւ յընկերահաշտեաց զօրավարութեան զբազումս կարեմ ցուցանել կորուսեալս. (Ոսկ. փիլիպ. ՟Ժ՟Բ։)