s.

cf. ԹԱՓԱՌԱՆՔ.

Որք առաքելական քարոզութեամբն ժողովեցան ի մեղացն թափառմանէ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Իսկ (Մագ. ՟Ծ՟Դ։)

Կաքաւողացն խխնջիւնս եւ սռնջանս, եւ ոտիւք թափառումն. իբր շրջաբերութիւն հանդերձ դոփմամբ ոտից։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թափառումն թափառմունք
accusatif թափառումն թափառմունս
génitif թափառման թափառմանց
locatif թափառման թափառմունս
datif թափառման թափառմանց
ablatif թափառմանէ թափառմանց
instrumental թափառմամբ թափառմամբք