s.

cf. Թերափ.

ԹԵՐԱՓ եւ ԹԵՐԱՓԻՄ. θεραφεῖν կամ θεραφίν idola, dii penates Բառ եբր. թէրաֆիմ. Կուռք, մանաւանդ առ տնին. տան կուռքը։ (Դատ. ՟Ժ՟Է. 5։ ՟Ժ՟Ը. 14. 17. 20։ ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Ե. 23։ ՟Դ. Թագ. ՟Ի՟Գ. 24։)

Այլ գրիչն Կիւրղի ի մեկն. թգ. ունի.

Թերափն տօն է ... Կարծեցեալ տօնդ ուրախութեան, զոր թերափն կոչեն։