hy    |   fr

Թերխօս

adj.

stammering;

mus.

dissonant, discordant.

adj.

Անկատար ի խօսս, կամ ձայնիւ եւ հնչմամբ. աւրած ձանով.

Խօսիմք նուագարանքս քո, եւ արդ մի աղի պակասեաց. մի՛ եւ այլ թերասցի, եւ նրբաձայն եւ թերխօս համարեսցի. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)