adj.

Թխակերպ. թխատեսակ. սեւագոյն. ծխամած. եւ Աղտեղի, կամ տխուր. մթնագոյն, մթնշաղ, սեւսեւուկ, սեւումուր.

Թխատիպ սաթացն կապուտակաց։ Կորո՛ զզազիր թխատիպ կրիցս ապականութեանս կարիս. (Նար. խչ. եւ խ։)

Մերկացո՛ զիս յամենայն թխատիպ մեղաց. (Լմբ. պտրգ.։)

Հօտ ապա այծեաց անթիւ՝ թըխատիպ ի ծովն մխեալ, անդ ի լուսակիզն դարձեալ՝ ելանեն պայծառ եւ չքնաղ. (Տաղ.։)