s.

chronography;
chronology;
chronicle;
վրիպակք ժամանակագրութեան, anachronism.

s.

χρονογραφία, χρονικόν, -κα chronographia, chronica, libri chronici, descriptio temporum, annales Պատմութիւն ըստ կարգի ժամանակաց.

Պատմէ գիրք ծննդոցս որդի ի հօրէ զծնունդս ժամանակագրութեամբ. (Նախ. ծն.։)

Ոչ է պատմութիւն ճշմարիտ առանց ժամանակագրութեան. (Խոր. ՟Բ. 79։)

Հետեւելով եւ ընդ արտաքնոց եւս ժամանակագրութիւնս. (Յհ. կթ.։)

Արժանի հաւատարմութեան առն ժամանակագրութիւնս. (Ասող. ՟Ա. 2։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ժամանակագրութիւն ժամանակագրութիւնք
accusatif ժամանակագրութիւն ժամանակագրութիւնս
génitif ժամանակագրութեան ժամանակագրութեանց
locatif ժամանակագրութեան ժամանակագրութիւնս
datif ժամանակագրութեան ժամանակագրութեանց
ablatif ժամանակագրութենէ ժամանակագրութեանց
instrumental ժամանակագրութեամբ ժամանակագրութեամբք