vn.

to be philosophioal;
to be virtuous.

չ.

φιλοσοφέω philosophor. Իմաստասեր եւ առաքինի լիել, գտանիլ.

Յորժամ դու թշնամանես զնա եւ անարգես, եւ նա լռութեամբ համբերէ, դու խայտառակիս, եւ նա իմաստնասիրանա. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 25։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես իմաստասիրանամ
դու իմաստասիրանաս
նա իմաստասիրանայ
մեք իմաստասիրանամք
դուք իմաստասիրանայք
նոքա իմաստասիրանան
Imparfait
ես իմաստասիրանայի
դու իմաստասիրանայիր
նա իմաստասիրանայր
մեք իմաստասիրանայաք
դուք իմաստասիրանայիք
նոքա իմաստասիրանային
Aoriste
ես իմաստասիրացայ
դու իմաստասիրացար
նա իմաստասիրացաւ
մեք իմաստասիրացաք
դուք իմաստասիրացայք
նոքա իմաստասիրացան
Subjonctif
Présent
ես իմաստասիրանայցեմ
դու իմաստասիրանայցես
նա իմաստասիրանայցէ
մեք իմաստասիրանայցեմք
դուք իմաստասիրանայցէք
նոքա իմաստասիրանայցեն
Aoriste
ես իմաստասիրացայց
դու իմաստասիրասցիս
նա իմաստասիրասցի
մեք իմաստասիրասցուք
դուք իմաստասիրասջիք
նոքա իմաստասիրասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ իմաստասիրանար
դուք մի՛ իմաստասիրանայք
Impératif
դու իմաստասիրացի՛ր
դուք իմաստասիրացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու իմաստասիրասջի՛ր
դուք իմաստասիրասջի՛ք