s.

subject, vassal;
dignitary.

adj.

ἁρχόμενος subditus. որ է ընդ իշխանաւ կամ ընդ իշխանութեամբ. իշխեցեալ. հպատակ.

Ոմն զաշակերտի, եւ ոմնզվարդապետի կարգ ունին. ոմն զիշխանի, եւ ոմն զիշխանաւորի. (Ոսկ. կողոս. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif իշխանաւոր իշխանաւորք
accusatif իշխանաւոր իշխանաւորս
génitif իշխանաւորի իշխանաւորաց
locatif իշխանաւորի իշխանաւորս
datif իշխանաւորի իշխանաւորաց
ablatif իշխանաւորէ իշխանաւորաց
instrumental իշխանաւորաւ իշխանաւորաւք