s.

Iris, rainbow;
cf. Ծիածան.

որ եւ ՀԻՐ, ՀԻՐԻԿ. Բառ յն. ἵρις (ἱρίδοσ) iris (iridis), arcus coelestis. որ նշանակէ Ծիածան, որպէս անուն չաստուածուհոյ, որ ասի նաժիշտ հրեայի, այսինքն օդոյ.

Տաճարնքառովնի եւ իռեայ՝ ծաղկերանկքն աստեղանկարք. (Անան. եկեղ։)

Բագինք իռիասայ եւ աթինայ. (Հ=Յ. յունիս. ՟Ժ՟Ա.։)