cf. Իւղարկեմ.
χρίω, ἁλείφω ungo Իւղ ի վերայ արկանելով օծանել (իրօք կամ նմանութեամբ). եղ քսել, եղոտել, օծել.
Իւղեա՛ զգլուխդ իւղով սրբով. (Բրս. պհ. ՟Ա։)
Իւղեալ կրկնակի զարձանն՝ տուն աստուծոյ կոչէ զտեղին. (Նախ. ծն.։)
Զառիւծն մեռեալ իւղեաց. (Եղիշ. դտ.։)
Իբր զիւղեալ պատրոյկ վառեսցի. (Մաշտ.։)
Զթշուառացեալս գլուխ՝ գթութեանդ օծմամբ իւղեսցես։ Ոչ ահա մելքիսեդեկ ի վերնոց անտի հրեշտակաց ի պտղոց տեղւոյն իւղեցաւ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Ակիւղաս ասէ, զիւղեալն իւր, իսկ այլքն՝ ցօծեալ իւր ասեն. (Ոսկ. ես.։)