s.

ԼԱԼԱՏԵՂ ԼԱԼԵՏՂ. որ եւ ԼԱԼՕՆՔ. κλαυθμών . տեղի լալեաց. ուր լեալ իցէ ողբ.

Որպէս ասաց առ նոսին հրեշտակն ի լալատեղն. (Լմբ. սղ.։)

Ել հրեշտակն ի գաղդաղայ ի լալետեղն եւ ի բեթէլ. (Դատ. ՟Բ. 1։)