adj. s.

ԼԵՌՆԱԿԵԱՑ ԼԵՌՆԱԿԵՑԻԿ. որ կայ ի լերին. բնակիչ լերանց. եւ Լեռնաբնակ միայնակեաց.

Ոչ միայն զքաղաքացիս, այլ եւ զվայրաբնակ լեռնակեացս. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Գ։)

Եւ երթեալ՝ լեռնակեաց սորամուտ ծակախիթեղեալ. (Կորիւն.։)

Ուր ջգնաւորն քրիստոսի ծակամուտ լեռնակեցիկ եղեալ. (Խոր. ՟Բ. 80։)

Երանեմ լեռնակեցացն հանապազորդաց որք հրաժարեալ են յաշխարհէ. (Վրք. հց.։)