s.

towel;
linen napkin;
cf. Լուարան.

s.

ԼՈՒԱՑԱՐԱՆ λουτρόν lavacrum. որ եւ ԼՈՒԱՐԱՆ. Տերի աւ աման լուանալոյ կամ լուացման. աւազան. կոնք. եւ Գործի մաքրութեան. մաքրութիւն.

Լուացարանն՝ ըստ քահանայապետիցն, ուր նախ սրբեալք՝ ապա մտանէին ի սրբութիւնն. (Լմբ. պտրգ.։)

Առեալ սպասաւորին ի լուացարանէն ջուր եբեր նմա։ Բերէին զնա յեկեղեցին, եւ դնէին լուացարան, եւ լուանային զձեռս ամենայն եղբարքն ի լուացարանն, եւ արկանէին զջուր լուացարանին ի վերայ նորա. (Վրք. հց.։)

Զարտասուսն՝ անմաքուր վարուցն լուացարան. (Մամբր.։)

Անլուանալի ներկման՝ մեղաց աղտեղութեանց լուացարան. (Անան. եկեղ։)

Մկրտութեամբ աւազանին՝ քաւութիւն, եւ արտասուօք՝ լուացարան մեղաց. (Լծ. կոչ.։)

Սա (սուրբ հաղորդութիւնն) է լուացարան՝ զանուանքս (սրբոց) որ գրեցան. (Գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif լուացարան լուացարանք
accusatif լուացարան լուացարանս
génitif լուացարանի լուացարանաց
locatif լուացարանի լուացարանս
datif լուացարանի լուացարանաց
ablatif լուացարանէ լուացարանաց
instrumental լուացարանաւ լուացարանաւք