vn.

to hold one's tongue, to remain silent, to be silent;
to keep silence, to cease to speak, to hold one's peace;
to cease, to be at rest, to repose, to rest;
to be out of work;

va.

net to mention, to say nothing of, to suppress, to pass over in silence.

չ.

σιωπάω, παρασιωπάω sileo, taceo. Լուռ լինել. լուռ կալ. չխօսել. չհանել ձայն. ձեւանալ որպէս չլսօղ. համբերել. ներել.

Ոչ լռեցից վասն նորա։ որ իմաստունն է ի ժամանակին յայնմիկ լռեսցէ։ Սաստեա՛, զի լռեսցեն։ Եթէ դոքա լռեսցեն, քարինքդ աղաղակեսցեն։ Խոսեա՛ց, եւ մի՛ լռեր։ Լռեցի ես, եւ մաշեցան ամենայն ոսկերք իմ։ Մի՛ լռե՛ր, մի՛ դադարեր աստուած։ Լռեցին, եւ ոչ ետուր պատասխանի։ Մի՛ լռեր յիննէն։ Մի երբէք լռիցես յինէն։ Լռեցին ի նմանէ, զի ոչ ել բանն ՛ն վեր։ Լսիցէ հայր նորա, եւ լռեսցէ նմա։ Եթէ լռելով լռեսցէ նմա։ Վասն զի լռեաց նմա յաւուրն՝ յորում լուաւ.եւ այլն։

Լռեանլ կարկեցայ։ Լռեցեալ լեզու. (Նար. ՟Ծ՟Գ. ՟Հ՟Գ։)

ԼՌԵԼ. ἠσυχάζω quiesco. Հանդարտել. առանձնանալ. դադարել. կասիլ. սըստըւիլ (յն. իսիխա՛ղօ, եւ այլն, լծ. թ. սիւքիւթ սիւրմագ, իսքէաթ օլմագ ).

Եւ քաղաքն լռեաց։ Եւ լռեաց երկիրն յուդայ աւուրս քանի մի։ Մտին ի տուն սիմայ, եւ նա լռեալ էր ի տան իւրում։ Լուեալ զայս՝ լռեցին, եւ փառաւոր առնէին զաստուած։ Ի չանսալն նորա՝ լռեցաք.եւ այլն։

Խորհեցան լռել ի տօնին. (Զքր. կթ.։)

Կամիմ որ ի խցին լռես։ Եկն ի վասն, եւ լռեաց ի խցի. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Սաստեաց ալեաց, եւ լռեցին։ Շար.

Լռեսցեն (կամ լռեսցին) պատերազմունք. (Ժմ.) (կայ եւ ի հին օրինակս՝ լռեսցին)։

Մեռեալն լռե յամենայն արուեստից. (Յճխ. ՟Բ։)

Լռեսցէ մերձ ընդ մերձ թագաւորութիւն յազգէգ արշակունեաց. (Փարպ.։)

Լռեաց դադարեաց մոլորութիւնն այն. (Եւս. պտմ. ՟Է. 16։)

Լռեա՛ մտօք ի նանիր խորհրդոց. (Լմբ. սղ.։ երեսունամ կացեալ ի կարգին)

(քահանայութեան) ապա լռեսցէ։ Քահանայ վաթսնամեայ ի պատարագէ լռեսցէ. (Կանոն.։)

ն.

ԼՌԵԼ. ն. հյց. խնդ. նոյն ընդ վվ.

Եթէ տղայք լռեն զօրհնաբանումն, քարինքդ աղաղակեսցեն։ Ի լռել մարդոյն զպատուիրանապահութիւնն, լռէր եւ աստուած զբարեգործութիւն։ Յաղագս նախահօրն պատուիրանազանցութիւնն, լռէր եւ աստուած զյանցանացն թողութիւն. (Մամբր.։)