pl. s.

place covered with moss.

s.

մարգագետին, ուր յաճախեալ իցէ լօռ վասն խոնաւութեան տեղւոյն. յն. ըստ եբր. ա՛խի. ἅχι.

յամենայն ամուրս եղեգան, եւ պրտուոյ, եւ ի լօռամարգս, ամենայն կանչ՝ որ շուրջ զգետովն. (Ես. ՟Ժ՟Թ. 6.)

ուր գրէ (Գէորգ մեկնիչ.)

Առակէ զքաղաղքս եւ զդեղս ի լօռ, ի պըտու ... որ ընդ ջրով գետոյն էին։