s.

cf. Խանդանք.

cf. ԽԱՆԴԱՆՔ. βασκανία, ἑνόχλησις.

Ի խանդութենէ, եւ ի զրպարտութենէ, ի նենգութենէ, եւ ի նախանձուէ. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 14։)

Մեղայ խանդութեամբ, մեղայ հեռիւ. (Մաշկ.։)

Առ իմաստականսն խանդութիւնս. (Պերիարմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խանդութիւն խանդութիւնք
accusatif խանդութիւն խանդութիւնս
génitif խանդութեան խանդութեանց
locatif խանդութեան խանդութիւնս
datif խանդութեան խանդութեանց
ablatif խանդութենէ խանդութեանց
instrumental խանդութեամբ խանդութեամբք