va.

to crucify, to fix on the cross.

ն.

σταυρόω crucifigo. Ի Խաչ հանել, կամ բեւեռել ի խաչփայտ։ կր. ի խաչ ելանել. Տե՛ս (Ղկ. ՟Ի՟Գ. 33։ Գծ. ՟Բ. 36։ ՟Դ. 10։ ՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Բ. 4։ եւ կր. Մտթ. ՟Ի՟Է. 23. 26։ Յհ. ՟Ժ՟Թ. 20. 41։ Յայտ. ՟Ժ՟Ա. 8։)

Աղաղակէին, խաչեա՛ զդա, խաչեա՛։ Խաչի նորա անձնաւոր տաճարն. (Ոսկ. գծ.)

Զմեղս յիւր մարմինն խաչեաց։ Զիա՛րդ խաչ զմեղսն խաչեաց։ ՃՃ.։

Ընդ քրիստոսի խաչեցան։ Խաչեայ աշխարհի։ Ընդ խաչեալն խաչեցայք. (Ագաթ.։ Խոր. հռիփս.։ Լմբ. համբ.։)

Ուր խաչ, եւ խաչեալն, անդ եւ խաչելութիւն. (Անյաղթ բարձր.։)

Զխաչողսն ճեպէր ի տէրունական մահն. (Խոր. հռիփս.։)

ձեզ նախ յարոյց, ձեզ յառաջագոյն խաչեցողացդ։ Ի մէջ անեալ՝ առ խաչեցողսնհանդիսաբանէ. (Ոսկ. գծ.։)

Որ խաչեցողքն էին։ Ընդ խաչեցողսն տանջեսցի։ Հնչելով զխաչեցողսն. (Հց. աթ. կիւրղ.։ ՃՃ.։)