adj.

cf. Խառնամառն.

ԽԱՌՆԱՄԱՌՆ ԽԱՌՆԱՄԱՌՆԵԱԼ. (կրկնումն ձայնիս Խառն. որպէս եւ յայլ կրկնութիւնս մտանէ տառդ մ) συγκεχύμενος confusus Նոյն ընդ Խառնիխուռն. խառնակ. շփոթ. պէսպէս. Խառնակ մառնակ, խառնիփնդոր.

Կախեալ ինչ մի նման կտաւոյ, եւ այն լի էր ազգի ազգի խառնամառն անասնովք. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)

Յիշատակն խառնամառնեալ, եւ կանխագիտութիւն ծածկութիւք իմն կեղակարծից երկմտեալ. (Նիւս. կազմ.։)