adj.

strangled, suffocated;
— առնել, to strangle, to suffocate;
— լինել, to be strangled, suffocated.

adj.

Խեղդիւ մահացեալ. խեղդեալ. եւ Հեղձամահ.

Ինքն ի խնդիր լինէր խեղդամահ ժանտին։ (Յհ. կթ.։)

adv.

Խեղդմամբ, կամ հեղձմամբ.

Երթեալ ինքնաձեռն խեղդամահ սատակէր։ Խեղդամահ սատակէր ի բռնութիւն այսոյն. (Պիտ.։ Ասող. ՟Բ. 4։)

Կապեցին վէմ մի մեծ ի պարանոցս նոցա, եւ արկին ի ծով. եւ այնպէս խեղդամահ կատարեցին ի քրիստոս. (Հ. կիլիկ.։)

ԽԵՂԴԱՄԱՀ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. Խեղդել, իլ. խըխտիլ, խխտըւիլ.

Հրամայեաց զնա խեղդամահ առնլ. (Խոր. ՟գ. 14։ Յհ. կթ.։)

Յիւրոց ծառայից խեղդամահ լինի. (Ասող. ՟Գ. 12։)

Զերկոցունց նոցա սատակումն միով օրինակաւ նիւթեաց խեղդամահ լինելովն. (Լմբ. սղ.։)

Վկայ քեզակիտոփէլ եւ յուդա, որ ի տրտմութենէ խեղդամահ եղեն. (Կիր. ՟ը. խհ.։)