hy    |   fr

Խիարիկ

cf. Խիար.

s.

ԽԻԱՐ ԽԻԱՐԻԿ ԽԻԱՐՈՒԿ. Բառ ռմկ. որ ըստ գրոց Վարունգ. ընտանին, եւ վայրին կամ լեղին։ Նմանութեամբ Կիտր, կիտրոն։ Վստկ.։ ըստ բժշկարանի եւ Գաղիան. նաեւ պալար ի ձեւ Վարնգի։