s.

movement, impulse, agitation.

s.

Խլրտալն. խլրտիլն. շարժումն որպիսի եւ իցէ.

Հիւանդացաւ, եւանկեալ դնէր ի նմա. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 43։)

Իբր զճճիսբազմոտանիս ... զկենդանութիւն, եւ արկանել խլրտումն զեռալոյ. (Վեցօր. ՟Բ։)

Արկանել զխլրտումն զեռնոց. (Ճ. ՟Ա.։)

Թխսէ զձուսն, եւշարժումն խլրտման արկանէ ի ձուս. (Վրդն. ծն.։)

Սուրբ հեզութեան, որ առողջութիւն է խլրտման ցասման մտաց, եւ մարմնոյ. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

ոմն, եւ խլրտմունք իւր. (Նար. ՟Զ։)

որով պնդի ցանկականն յամենայն ախտաւոր խլրտմանց. (Լմբ. սղ.։)

Ամենայն խորհուրդք խլրտան պն նմանէ (ի բանէ). եւ խոնարհ գտանին խլրտունք նոցա. (Եփր. համաբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խլրտումն խլրտմունք
accusatif խլրտումն խլրտմունս
génitif խլրտման խլրտմանց
locatif խլրտման խլրտմունս
datif խլրտման խլրտմանց
ablatif խլրտմանէ խլրտմանց
instrumental խլրտմամբ խլրտմամբք