hy    |   fr

Խողխոջանք

s.

cf. Խոխոջանք.

s.

Խոխոջք. Խոխոջիւն. ուստի՝ Զառ ի վայր խողխոջանք՝ է արտաթորութիւն կամ թափումն կղկղանաց.

Զառ ի վեր փսխածսն, զառ ի վայր խողխոջանսն. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 17։)

Խողխոջանք խոռոչաց որ բխեն իջանեն ի գլխոց լերանց. (Վեցօր. ՟Գ։)