adj.

rough, unpleasant, disagreeable;
ill-natured, ill-tempered;
— ձայն, shrill voice.

adj.

Անշնորհ. անհեթեթ. սոպռ. տմարդի (բարք). անախորժ (ձայն).

Որոյ ոչ խռպոտ եւ խիստ են բարքն, այլ յառաքինութիւն դիւր աւ գայ։ Եթէ ոք խռպոտ եւ պոռոտ եւ արտանուագ ձայն ունելով՝ երգել ձեռնարկիցէ. (Փիլ. լին. ՟Գ. 42։ եւ Փիլ. նխ. ՟Բ։)

Խռպոտ. (հաստ. գէշ. չար. Հին բռ.։)