s.

ԽՏՏԻՂ ԽՏՏՏԱՆՔ. cf. ԽՏՂՏՈՒՄՆ. Թշնամին պատրանօք մերձենայ առ մեզ խտտով։ Վաստակովք պահոց եւ աղոթիւք կարեմք մեք զերծանիլ ի մեքենաւոր հնարից եւ ի խտտղոց պատրանաց չարին. (Եփր. եփես.։)

Յերեւելեացս գերաբուն զարդուց խտղտանք. (Յհ. կթ.։)