s.

councillor, adviser;
instructor;
chastiser.

adj.

παιδευτής institutor, magister, castigator. Որ խրատէ (ըստ ամենայն նշ)

Ես եմ խրատիչ ձեր. (Ովս. ՟Ե. 2։)

Գոյր այր խորագէտ բազմաց խրատիչ, եւ անձին իւրում անպիտան. (Սիր. ՟Լ՟Է. 22։)

Խրատիչ գիտէր զնոսա. (Եզնիկ.։)

Վերակացու լինել եւ խրատիչ. (Իգն.։)

Լեր միջնորդ արդար ի մէջ խրատչին եւ ի մէջ յանցաւորաց։ Ոչ ի վարդապետաց ձերոց, եւ ոչ ի խրատչաց ձերոց է, այլ, յաստուծոյ՝ որ աճեցուցիչ է. (Եփր. ել. եւ Եփր. ՟ա. կոր.։)

Մեր մեղացն փոխան զխրատիչն (չարեաց) ի նոյն դատապարտէ. (Լմբ. սղ.։)