foolish, senseless, inconsiderate, extravagant, rash, absurd;
— առատութիւն, profusion;
— մանկութիւն, imprudent youth;
ընդ —, ground-lessly, wildly, inconsiderately.
(որպէս հեղ մտօք, կամ խելայեղ) Անմիտ. անբան. եւ Յիմարական.
Ամենեքին անմտագոյնք, եւ խօլք են քան զանձն տղայոյ. յն. τάλας aerumnosus. (հէք. խեղճ. Իմաստ. ՟Ժ՟Ե. 14։)
շամբշագոյն եւ յոյժ խօլ է. (Փիլ. այլաբ.։)
մի՛ անսայք անմիտ բանից դորա, եւ յանձինս ձեր յայդպիսի խօլ խրատուէ ի բաց կալայք. (Փարպ.։)
Եւ զայս ոչ գիտեն խօլքն, թէ եւ այլն. (Լծ. սահմ.։)
Ի մէջ բազմակոյտ սկայիցն անհուն խօլաց եւ ուժաւորաց. քանզի անդ մոլեգնեալ այր իւրաքանչիւր սուր՝ կող ընկերին. եւ այլն. (իբրու թ. տելի պաղ) (Խոր. ՟Ա. 10։)
ԸՆԴ ԽՕԼ. մ. ἁλόγως sine ratione. Որպէս Խօլաբար. անբանօրէն. առանց պատճառի, վայրապար. անխորհրդաբար.
Ոչ ընդ խօլ ինչ գրեցան. (Եւս. քր. ՟Ա։)
ԽՕԼ ԱՌԱՏՈՒԹԻՒՆԶ (ըստ հին ձեռ. համաձայն յն. իսկ ի նորն եւ ի տպ. Խօլադատութիւն) Անչափ ծախք. շուայտութիւն. մսխութիւն.
Զուր տարապարտուց եւ խօլ առատութեամբ զինչսն կորուսանեն։ Զի՞նչ կամկցիս առնել նոցա այնչափ ծախ խօլ առատութեանն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)