adj.

that has shed its flowers, withered, faded;
— լինել, to lose the flowers, to fade, to wither.

adj.

Որ դիւրաւ ընկենու զծաղիկս իւր. ծաղկաթափ. ծաղկազերծ.

Ծաղկընկէց փառք, կամ մեծութիւն. (Բրս. ՟խ. մկ.։ Սարգ. յկ. ՟Բ։ Մխ. առակ.։ Սկեւռ. աղ.։)