s.

senate;
assembly of elders;
the ancients;
անդամ ծերակուտի, senator;
վճիռ ծերակուտի, senatus-consultum;

adj.

—, — կուտական, senatorial.

s.

γερουσία senatus, senatores. Կոյտ կամ ժողով ծերոց, երիցագունից, խորհրդականաց. աւագանի. ծերք. սինիկղիտոս. մենծերը.

Ծերակոյտ որդւոցն իսրայէլի, կամ մադիամու, կամ քաղաքին։ Զամենայն ծերակոյտս երկրին։ Իշխանաց ցեղիցն ձերոց, եւ ծերակուտին ձերոյ.եւ այլն։

Մտցէ յատեան դատաստանի ընդ ծերակոյտս ժողովրդեան իւրոյ. (Մծբ. ՟Ժ՟Բ։)

Ոչ միաբանին ընդ նմա ծերակոյտ ժողովրդեանն. (Եփր. օրին.։)

Զայն եւս զարմացեալ էին վասն նորա ծերակոյտն. այսինքն ժողովեալ ծերքն, հարք. (Վրք. հց. ՟Ի։)

adj.

ԾԵՐԱԿՈՅՏ. ա. ըստ հյ. իբր Ծերակուտական. Որ եւ ՍԵՆԿՂԻՏԻԿՈՍ. ատենական. կամ ծերոց. (փոխանակ ասելոյ ըստ յն. գոյական հոլովմամբ, ծերակուտի. ի ծերակուտէ, ծերակուտիւ)

Արս իմաստունս ի ծերակոյտ ժողովրդենէ անտի։ Յովնաթան քահանայապետ՝ ծերակոյտ ժողովրդեամբ հանդերձ։ Յերուսաղեմացւոց, եւ ի ծերակոյտ հրեաստանյայց։ Իշխանաց ազգաց, եւ ծերակոյտ (այսինքն ծերակուտի) գաւառաց բազմաց։ Բազմութիւն ծերակոյտ ալեացն հնացելոց. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 23։ ՟Ժ՟Բ. 6։ ՟Բ. Մակ. ՟Ա. 10։ ՟Դ. 44։ ՟Ժ՟Դ. 37։ ՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Դ. 28։ ՟Գ. Մակ. ՟Դ. 5։)