cf. Ծովագնաց.
ԾՈՎԱԳՆԱՑ ԾՈՎԱԳՆԱՑԻԿ. Ընդ գնացօղ. նաւարկօղ. իբր յն. θαλασσοπόρα, θαλασσόπλοος.
Ծովագնաց ճանապարհորդ զմեղաւորս ասէ, եւ ցամաքընթաց զարդարսն. (Խոսր.։)
ծովագնաց ընդ երկիր բերեալ լինէր, եւ ընդ ծով հետեւակելով. (Խոր. ՟Բ. 12։)
Հրաժարեալ ի կայսրէն՝ ծովագնաց լինէր. այսինքն նաւարկէր. (Ճ. ՟Ա.։)
Ծովագնաց լինիս, եւ յաճախես ի մեծութիւն. (Լմբ. ժող.։)
այսր անդր երերեալ տատանի՝ զօրէն ծովագնացիկ նաւի ընդդէմ հակառակ շնչոց. (Փիլ. ել. ՟Բ. 45։)