to mute, to guano, to dung as burds;
— ձկանց, to spawn.
ἁφοδεύω alvum exonero, caco. (որպէս աղբել) Զծիրտն ի դուրս թափել թռչնոց.
Ծրտէին ձագքն ջերմաջերմ յաչս իմ. (Տոբ. ՟Բ. 18։)
Կոթող ինչ կանգնեալ ուրեք, եւ ամենայն թռչուն ի վերայ ծրտիցէ. (Թղթ. բար.) (յն. վերանստիցի։)
Արտաքս կոյս ծրտել. (Փիլ. լիւս.։)
Պարծէր եւ ճնճղուկ, եթէ յաչս նորա ծրտեալ կուրացուցանեմ. (Մխ. առակ.։)
Մեղուքն ծրտեն ձնի երեսն դեղին դեղին. (Վստկ.։)
Եւ Ձու ածել ձկանց՝ ոչինչ ընդհատ ի ծրտելոյ կամ ի բաց թքանելոյ.
Կէսքն ձուս ծրտեն, եւ կէսքն կենդանիս ծնանին. (Վեցօր. ՟Է։)