adj.

cf. Կաթողիկեայ;

s.

cathedral, basilic.

adj.

իգ. ԿԱԹՈՂԻԿԷ որ առ մեօք գրի եւ ԿԱԹՈՒՂԻԿԷ. Բառ յն. գաթօղիգի՛. լտ. գաթօ՛լիգա. καθολική catholica. Ընդհանրական. տիեզերական. սեպհականեալ մակդիր ընդհանուր եկեղեցւոյ քրիստոսի.

Կաթողիկէ եւ առաքելական եկեղեցի. (Հանգ.։ Ժմ.։ Եղիշ. ՟Ա։)

Ցնծայ կաթողիկէ. (Շար.։)

Խոստովանեսցիս ընդ մեզ, մանաւանդ թէ ընդ հանրական կաթողիկէ եկեղեցւոյ. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Զի՞նչ է կաթողիկէն. տիեզերական. (Խոսր.։)

Ասի եւ զնիւթական եկեղեցւոյ, այսինքն զտաճարէ, որ իցէ աթոռանիստ. մայր ժամ գմբէթով.

Յեկեղեցւոջն կաթողիկէ, որ ի վաղարշապատ քաղաքի. (Խոր. ՟Գ. 66։ եւ 9։ Յհ. կթ.։)

Ի կաթողիկէ եկեղեցին նիկոմիդեայ. (Ճ. ՟Ա.։)

Ի մատրանն՝ որ է կաթողիկէ. (Տօնակ.։)

Չունիմք (ի կիլիկիա) ո՛չ կաթողիկէ, ոչ աթոռ, եւ այլն. (Լմբ. պտրգ.։)

adj. s.

ԿԱԹՈՂԻԿԷ, էի, էից. ա.գ. որպէս Կաթուղիկեայ թուղթք.

Թուղթ սրբոյն յակոբայ կաթողիկէ. (Վերնագր։)

Ի կաթողիկէ թղթի անդ. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 25։)

Ասէ ի կաթողիկէսն յովհաննէս. (Աթ. ՟Ե։)

Յայտնէ կաթողիկէն յակոբայ. (Տօնակ.։)

Գլուխ առաքելոցն պետրոս յերկրորդ թղթին իւրում, յերրորդ ըստ կաթողիկէիցն՝ ասացեալ իյուդայէ յակովբայ եղբօրէն, որ ասի կնիք թղթոցն կաթողիկէից. (Տօնակ.։)

cf. ԿԱԹՈՂԻԿԵԱՅ։