adj.

having a lamp.

adj.

ԿԱՆԹԵՂԱՒՈՐ կամ ԿԱՆԹԵՂՆԱՒՈՐ. Ունօղ զկանթեղ, զջահ. կանթեղակիր, լապտերակիր. ջահակիր. (դահիճ) որ ջահիւք խանձողէ զայլս.

Զարկան զգետնի կանթեղաւորքն։ Ասեն կանթեղաւորքն. (Ճ. ՟Ա.։)

Երթային առաջի մեր կանթեղնաւորք պարսիկք՝ առեալ ղամբարս արծաթիս. (Պտմ. աղեքս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կանթեղաւոր կանթեղաւորք
accusatif կանթեղաւոր կանթեղաւորս
génitif կանթեղաւորի կանթեղաւորաց
locatif կանթեղաւորի կանթեղաւորս
datif կանթեղաւորի կանթեղաւորաց
ablatif կանթեղաւորէ կանթեղաւորաց
instrumental կանթեղաւորաւ կանթեղաւորաւք