s.

ԿԱՆՃՈԽ ԿԱՆՋՈՒԽ. νάρθυξ ferula. Գաւազան, ցուպ, մանաւանդ ձող. որ եւ ջոխ ասի իբր ռմկ. լըպուգ, չօփ.

Քարիւ հարեալ սատակեաց զչղջիկտն ի վերայ կանճոխոյ (կամ կանջխոյ) նստեալ. (Սահմ. ՟Ժ՟Բ։)