s.

cf. Կասկած;
— նօք, distrustfully;
տարապարտ կասկածանս ունել զումեքէ, to suspect wrongfully or without cause.

cf. ԿԱՍԿԱԾ. (որ եւ ըստ յն. յոյս ասի, որպէս ակնկալութիւն չարեաց)

Ընկա՛լ ընկա՛լ կասկածանս ի վերայ կասկածանաց։ Կասկածանօք լուարո՛ւք զբանս իմ. (Ես. ՟Ի՟Ը. 13. ՟Լ՟Բ. 9։)

Հեռի զինքն յայսմ կասկածանացս կացուցանէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12։)

Կասկածանաց մահուն պաշարեալ իցէ (զնա). (Ագաթ.։)

Երկիւղ կասկածանաց։ Առանց իմիք կասկածանաց։ (Խոր.՟Ա. 13։ Յհ. կթ.։)

Զերծաւ յամենայն կասկածանաց մեղաց. (Մանդ. ՟Է։)

Խտրոց կասկածանաց։ Ի կարծեացն կասկածանաց. (Նար. ՟Ժ՟Է. ՟Ձ՟Է։)

Սկսան տագնապիլ կասկածանօք այնմ, զոր սպանին. (Իգն.։)